Pogańskie czasy, to okres w którym można stwierdzić początki obrządku, jakim jest stypa. To w tym okresie zapoczątkowany został zwyczaj, gdzie odprawiano uczty na igrzyskach, a także pogrzebach majętnych ludzi.
W okresie chrześcijaństwa, uroczystości te obrały postać styp, a także obiadów pożegnalnych – pogrzebowych. W czasach pogańskich konsolacje przybierały różnorodną postać. Poprzez stypę rozumowano zorganizowanie zarówno wystawnej uczty, jak i imprezy na zasadzie igrzysk.
W czasie XVI – XVII wieku, konsolacje bardzo często wiązały się z wystawnie zastawionymi stołami, na których nie mogło zabraknąć także alkoholu. Kanonik krakowski – Szymon Starowolski w „Reformacyi obyczajów” napisał, że: „Widziałem pogrzeby krwią oblane, z których zaraz po obiedzie wysyłano za umarłym drugiego zabitego do nieba, aby oznajmił, co za ludzie na stypie”.
Na Słoweni stypa stanowiła uroczystą ucztę, organizowaną z powodu śmierci bliskiej osoby, wojownika lub wodza. Imprezy te były organizowane na cmentarzach, zwanych żalnikami.
Współczesna nazwa uroczystego poczęstunku pochodzi od łacińskiego słowa „stipis”, które oznacza pozostawianą ofiarę i jednocześnie drobny pieniążek wkładany zmarłemu do ust.
Ocena artykułu
Komentarze